مجله ویلا 4

خانه‌های ما ایرانیان در دوران نه چندان دور ابعاد گوناگونی از زندگی را دربرمی‌گرفته تا آن جا که “خانه” به عنوان یک مفهوم معماری، ساختار اصلی کلمه‌ی خانواده (خانه + واده) در ادبیات ما را تشکیل داده است.

حیاط از اصلی‌ترین بخشها در معماری خانه‌های ایرانی بوده است که نه تنها فعالیت‌های متنوعی را در ارتباط بین فضای بیرونی و درونی برقرار می‌کرده؛ بلکه ارتباطی با جهان هستی و تملک قسمتی از بی‌نهایت جهان در آسمانش بوده است.

امروزه مفهوم خانه‌ها در تقلیل‌یافته‌ترین شکلشان و صِرف تأمین نیازهای فیزیکی و عقلانی استفاده‌کننده‌هایشان تعریف می‌شوند و مسکن را از مفهوم آرامگاه جسم و جان به قفسی برای بقا و تداوم روزمرگی به پایین کشانیده‌اند.

این تحول به واسطه‌ی تأثیر انقلاب صنعتی و تبادلات فرهنگی با جهان غرب از طریق بشکه‌های نفتی و با سرعت بسیار زیادی در نیم قرن گذشته اتفاق افتاد که البته با تأثیر انقلاب اطلاعاتی که عصر حاضر می‌رود تا به جبران آ نچه از دست داده ایم، استفاده‌های مفید و مطلوبی نیز از آن ببریم .

امروزه گروه‌های اجتماعی مختلفی در ایران پدید آمده‌اند که به دنبال ایجاد خانه‌ی دومی در حومه‌ی شهرها می‌گردند. اما نه اینکه آن را چشم‌اندازی برای تفریح و تفرج می‌بینند؛ بلکه آن را مکانی خاطره‌انگیز می‌خواهند که با گذشته‌ی روستایی خرده مالکی و اموال موروثی‌شان در ارتباط است و یا میراث تمدن شهری و روستایی می‌یابند که خود را موظف به حفظ و احیای ارزش‌های نهفته و فراموش شدۀ آنها می‌دانند.

(6.8 مگابایت) دانلود نشریه