الگوی بهينه طراحی شهری در عصر فناروی اطلاعات

 گسترش فناوری اطلاعات واقعیتی است كه بر عرصه های گوناگون زندگی بشری به شدت تاثیر گذاشته است. تلاش مقاله حاضر بر این است كه تغییرات عمده شهرها را در قالب جست و جوی الگوی بهینه طراحی شهری پی گیرد. در این مورد، با تكیه بر پایگاه نظری مشخص درباره مفهوم طراحی شهری، كوشش می شود امكان جدیدی كه فناوری اطلاعات برای هر كدام از مولفه های كیفی طراحی شهری و به دنبال آن لایه های فرم شهری مطرح می كند، موشكافی می شود. نهایتا نفی بسیاری از ضرورت های مدرن و بازگشت به پاره ای از فرصت های شهر مقابل صنعت در عصر پساصنعت در حالی با معرفی مجموعه كار - زندگی به مثابه الگوی بهینه عصر اطلاعات معنا می گیرد كه همچنان خطر شهرگریزی در حكم امكان بالقوه مطرح است.