کافه داربست

Daarbast Cafe

گزارش خطا
معمار مسئول : امیرحسین اشعری
نوع پروژه : داخلی

از اهداف اصلی در طراحی این کافه به جهت قرارگیری‌اش در یک مجتمع فرهنگی، ایجاد تعاملات مردمی بیشتر در جهت رسیدن به پایداری اجتماعی بود. از طرفی یکی از خواسته‌های کارفرما امکان تاسیس شعبه‌های دیگری از آن در آینده بود، ما از داربست و الوار به عنوان استخوان بندی اصلی و به عنوان یک عنصر هویت بخش در طراحی فضای کافه استفاده کردیم.

برچسب ها
برچسب ها :
فارس شیراز معماری جمهوری اسلامی تجاری کافه امیرحسین اشعری دفتر معماری امیر حسین اشعری و همکاران امیر علی غفاری

تیم پروژه

کارفرما | بهره‌بردار :

شرکت همبستگان مسیر هدایت

تیم اجرایی (مدیر، همکاران) :

احسان شبانی / اجرای چوب: گروه رست

سازه (طراحی، اجرا) :

اصغر گرامی، ایوب هاشمی

ارائه :

گرافیک: زهرا جعفری، الناز امینی خانیمنی / سه بعدی: امیر ایران دوست حقیقی

عکاس : امیر علی غفاری
تیم طراحی | همکاران پروژه :

زهرا جعفری، امیر ایران دوست حقیقی، افشین اشعری/ مطالعات: الناز امینی خانیمنی / نورپردازی: ‌سیّد امین موسوی

اطلاعات کلی

سال : 1396 - 1397/2017 - 2018
دوره تاریخی : جمهوری اسلامی
کاربری : تجاری، کافه
مساحت پروژه : 270 مترمربع
آدرس : ایران، فارس، شیراز

شرح

کافه داربست، با زیربنایی در حدود ۲۷۰ مترمربع بخشی از مجموعه فرهنگی سینمایی خلیج فارس شیراز است. از اهداف اصلی در طراحی این کافه به جهت قرارگیری اش در یک مجتمع فرهنگی، ایجاد تعاملات مردمی بیشتر در جهت رسیدن به پایداری اجتماعی بود. از طرفی یکی از خواسته های کارفرما امکان تاسیس شعبه های دیگری از آن در آینده بود، ما از داربست و الوار به عنوان استخوان بندی اصلی و به عنوان یک عنصر هویت بخش در طراحی فضای کافه استفاده کردیم. سازه داربست امکان رسیدن به سرانه فضایی بیشتر، شفافیت و پویایی بصری، سیالیت فضایی و امکان استفاده حداکثری همه افراد از محیط کافه را فراهم کرد. هزینه کم و امکان تغییر چیدمان در فضاهای گوناگون از جمله ویژگی های داربست است؛ و همچنین داربست با توجه به ویژگی های ذاتی که ذکر شد میتواند به عنوان معرف برند این کافه در شعبه های دیگر مورد استفاده قرار گیرد که خواسته کارفرما را نیز برآورده کند.
به منظور افزایش فضای نشستن در کافه نیم طبقه ها به مجموعه اضافه شد. فضاهای نشستن نیز در غالب الگوهای مختلفی از جنس داربست شکل گرفت. طبقه اول به مکانی برای ایجاد تعاملات اجتماعی مردم با یکدیگر و با کارکنان (عمومی تر) و طبقه بالا به حیطه خصوصی تر اختصاص یافت. در طبقه اول از میز ها و فضاهای اجتماعی استفاده شده و در طبقه بالا از میز های کوچک با ظرفیت کمتر.
سعی شد تمامی متریال های استفاده شده بدون تغییر ماهیت اصلی خودش در فضا به کار گرفته شود. سازه وتاسیسات نیز بدون هیچ پوششی به تعریف فضای مورد نظر ما کمک کرد.با باز کردن یکی از جداره های کافه که به سمت خارج بود (بازشو)، امکان ارتباط بیرون مجتمع با داخل کافه به وجود آمد.علاوه بر آن، ورود نور طبیعی به فضا باعث ایجاد سایه روشن هایی در فضای داخلی شد.