فرایند ارزیابی طرح‌های پیاده‌راه‌سازی خیابان‌ها
اشتراک گذاری
اشتراک در شبکه های اجتماعی :
گزارش خطا
پیاده‌راه‌سازی یکی از رویکردهای متأخر در حوزۀ طراحی شهری است که از طریق تأمین بستر حضور شهروندان به ترویج زندگی جمعی و رونق فضاهای شهری، به‌ویژه در حوزههای مرکزی و تاریخی شهرها، کمک بسزایی میکند. فارغ از میزان موفقیت این طرحها، موج این رویکرد در سالهای اخیر به فضاهای شهری ایران نیز رسیده است، لیکن همچنان در مورد چگونگی گزینش خیابان‌ها برای پیاده‌راه‌سازی و آثار احتمالی این طرحها وفاق نظری نیست. در مقالۀ حاضر، با تأکید بر اهمیت ارزیابی این طرحها، به منظور کاهش اثرات منفی پیاده‌راه‌سازی و فراهم آوردن پایهای برای ارتقای آنها، سعی در تدوین فرایندی بالنسبه کلنگر برای ارزیابی پیادهراهها با اتکا بر ساختاری تحلیلی‌ـ سلسله‌مراتبی شده است. برای دستیابی به فرایند ارزیابی مزبور، از روش تحقیق کیفی مبتنی بر شواهد استفاده شده است. به این منظور گردآوری دادهها از سه طریق صورت گرفته است: مطالعۀ متون نظری، مصاحبۀ نیمهساختارمند با 5 نفراز متخصصان حوزۀ طراحی شهری و مصاحبه با 30 نفر از ساکنان و کسبه و کاربران در 3 پیاده‌راه موجود در شهر تهران، و تحلیل داده ها نیز از طریق تحلیل محتوای متون نظری و متن پیاده‌شدۀ مصاحبهها.
دستاورد نهایی حاکی از آن است که بررسی عوامل و معیارهای رویه‌ای، به منظور تغییر در روندهای تصمیم‌گیری پیاده‌راه‌سازی خیابان‌ها، به‌ویژه معیارها و چارچوبهای اقتصادی، مدیریتی و انتفاع ذی‌نفعان اصلی از فرایند مزبور، تقدمی راهبردی بر حصول معیارهای ماهوی دارد. مهمترین معیارهای ماهوی نیز که برای ارزیابی گامبهگام طرحها به شیوهای مکانمحور، بر پایۀ کاهش اثرات منفی و بیان توجیه لازم برای طرح، اولویت مییابند، در زمینۀ ارزیابی امکانات بالقوۀ مکان در جذب پیاده با تأکید بر عملکردهای مختلط و امکان بستن خیابان، بر ترافیک سواره مطرح میشوند.
(904.0 کیلوبایت)
دانلود مقاله
مشخصات مقاله
علیخواه, فردین و محمد فاضلی. «اجتماع معترض و مجری مصمم: مطالعۀ اجتماع پروژۀ پیاده‌راه‌سازی خیابان هفده شهریور شهر تهران»، در حمل و نقل و زندگی روزمره، تهران: تیسا، ۱۳۹۱.
کاشانی‌جو, خشایار. پیادهراهها از مبانی طراحی تا ویژگی‌های کارکردی، تهران: آذرخش، ۱۳۸۹.
گل, یان. شهر انسانی، تهران: علم معمار، ۱۳۹۲.
ــــــــ . فضاهای عمومی و زندگی جمعی، ترجمۀ علی غفاری و محمدصادق سهیلی‌پور، تهران: دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۹۱.
گلکار, کوروش. آفرینش مکان پایدار: تأملاتی در باب نظریۀ طراحی شهری، تهران: دانشگاه شهید بهشتی، مرکز چاپ و انتشارات، ۱۳۹۰.
مارشال, کاترین, و گرچن ب. راسمن. روش تحقیق کیفی، ترجمۀ علی پارسائیان و سیدمحمد اعرابی، تهران: انتشارات دفتر پژوهش‌های فرهنگی، 1995.
موسوی, سیدعلی‌اکبر, و مونا حاجی‌بنده. به سوی خلق یک فضای شهری پایدار، نخستین پلازای شهر تهران، میدان امام حسین، تهران: علم نو، 1392.
Alfonzo, Mariela. “The Relationship of Neighborhood Built Environment Features and Adult Parents’ Walking”, in Journal of Urban Design, 13(2008), pp. 29-51.
________ . “To Walk or Not to Walk? The Hierarchy of Walking Needs.”, in Environment and Behavior, 37 (2005), pp. 808-836.
Bates, Kai. Making Pedestrian Malls Work: Key Elements of Successful Pedestrian Malls in the US and Europe, department of planning, public policy and management of the university of oregon: master's thesis of community and regional planning, 2013.
Busch, Carol & Paul S. De Maret & Teresa Flynn & Rachel Kellum & Sheri Le & Brad Meyers & Matt Saunders & White Robert & Mike Palmquist. Content Analysis, December. http://writing.colostate.edu/guides/guide.cfm?guideid=61, 1994-2012.
Ewing, Reid & Keith Bartholomew. “Eight Qualities of Pedestrian- and Transit-Oriented Design”, in Urban Land Magazine. http://urbanland.uli.org/ 2013,.
Ewing, Reid & Susan Handy & Ross C. Brownson & Otto Clemente & Emily Winston. “Identifying and Measuring Urban Design Qualities Related to Walkability”, in Active Living Research Program of the Robert Wood Johnson Foundation (Journal of Physical Activity and Health) (2006), pp. 223-240.
Project for Public Spaces. What Makes a Successful Place?, December. http://www.pps.org/reference/grplacefeat/., 2014.
مسابقات
جوایز
نشریات
