ویلا سی-کاج

پروژه ویلای 30 کاج در یکی از مناطق ویلائی اطراف اصفهان به روش بازسازی طراحی و ساخته شده است.  همچنین این باغ دارای 30 عدد کاج به سن 30 سال بود که مسیرهای تردد در این باغ به بدترین شکل ممکن در حالی که حیات درختان کاج را به خطر می انداخت در بین درختان کاج از درب ورود تا ساختمان تعریف شده بود. ساختمان از نظر ابعادی و از نظر ارتباط بصری، ارتباط مناسبی با لند اسکیپ باغ وکاج ودرختان نبود و نهایتاً فضای مورد نیاز مهمانی های مورد نظر کارفرما را تأمین نمی کرد. مهمترین استراتژی  طراحی لنداسکیپ و ساختمان باغ احترام به طبیعت و مهمتر از آن حفظ حریم وحیات درختان کاج بود، نام پروژه متأثر از این احترام 30 کاج  نام گرفت. در ادبیات اساطیری ایران عدد 30 عددی شاخص است که شاعران وعرفای مشهور ایرانی در سروده های خود بر مبنای عدد 30 افسانه های سروده اند که معروف ترین این افسانه ها داستان سیمرغ است از شاعر شهیر ایرانی عطار نیشابوری  که برداشت و نتیجه  عرفانی داستان، اهمیت و پیوستگی و اعتماد بین 30 جاندار برای ادامه حیاتشان بود.

اقتباس از داستان  سیمرغ اهمیت دادن به تک تک درختان کاج و خارج کردن آنها از خفقان مصالح بنائی و در جهت ایجاد مسیر سیرکلاسیون باغ و در عین حال پیوستگی آنها به هم به تناسب نیاز به یک سیرکلاسیون روان در معماری لنداسکیپ و به وجود آمدن فضاهای مناسب در راستای محورهای حرکتی در مسیر باغ از درب ورود به فضاهای ساخت می توانست نتیجه مطلوب و برداشت از این افسانه و تاثیر آن نه تنها در همخوانی عدد 30 بلکه در فلسفه کاربری محیط و فضای زندگی در معماری 30 کاج باشد، که نهایتا با به تصویر کشیدن طرح پلان 30 کاج و در آمیخته آن با شعر سیمرغ، تاثیر چشم نوازی در طراحی داخلی به عنوان یک عنصر تاثیرگذار به وجود آمد.

شروع روند طراحی از طراحی فضای محیط 30  کاج شروع شد. درختان کاج کاملاً در اولویت بودند تمامی مسیرها و ترددها با محوریت 30 کاج بود، مسیرهایی که در بینابین درختان کاج به هم دوخته شده بودند ساختار فضائی و تردد درون باغ را شکل داد. خطوط حرکتی نامناسب اولیه با حفظ متراژبه هم ریخت وفضاهای محیطی با کیفیت های مطلوب بدست آمد.فضایی برای خلوت کردن های تک نفره، حال وهوای کنج و دنج های دونفره، فضاهای متنوع بازی کودکان ، فضاهای مهمانی های خانوادگی در مرکزسایت پروژه و ... . خطوط طراحی محیطی درکف سازی 2 گونه بودند. یک خطوط های مجاور دیوار که در بینابین ستون ها ی دیوارهای قدیمی در حرکت بودند که خطوطی سخت و با زاویه های 90 درجه فرم یک طرف کفسازی را می ساختند و دوم خطوطی که براساس امتداد و اتصال کاج ها به هم وبا عکس العمل نسبت به کاج ها با شکستی براساس ابعاد و اندازه متریال آجر از عرض مسیر ها کم می کرد  و بر وجود کاج ها تأکید و فصل مشترکی را نسبت به فضاهای زارعی قائل می شد که نهایتاً دیدها و پرسپکتیو های مناسبی را برجای می گذاشت.