خانه شماره 2

طبقه همکف برای پارکینگ، ورودی و لابی، حیاط و اتاق تأسیسات
زیرزمین به عنوان سالنی برای مراسم ها و اتاق های انباری
طبقه اول که به ۲ واحد کوچک برای سکونت مهمانان کارفرما تقسیم شده است.
طبقه دوم و سوم برای استفاده شخصی کارفرما

به دلیل تجربه های بد کارفرما در گذشته از زندگی در خانه ای تاریک و مرطوب، ما به سرعت دریافتیم که حیاتی ترین مسئله، فراهم نمودن حداکثر نور و هوای تازه ممکن در درون خانه به خصوص در نشیمن و پذیرایی دو طبقه بالاتر است. بنابراین ما سعی کردیم تمام نشیمن ها را در امتداد ضلع جنوبی واحد ها با حداکثر اندازه بازشو قرار دهیم. حتی در طبقه سوم ما سقف را شکسته و آن را بالاتر بردیم تا بتوانیم بازشوهای بیشتر و تهویه بهتر از طریق پنجره های جانبی در شرق و غرب داشته باشیم.
اما راه حل ضلع شمالی که اتاق های خصوصی قرار گرفته بودند به آسانی ضلع جنوبی نبود. زیرا بر اساس محدودیت های شهرداری اصفهان، همه ی ساختمان ها باید دید نمای شمالی را تا ۱۷۵ سانتی متر در هر طبقه مسدود کنند. برای اجرای این قانون باید تا ارتفاع ۱۱۰ سانتی متر مصالح صلب و در ارتفاع بین ۱۱۰ تا ۱۷۵ سانتی متر شیشه مات استفاده شود.
با تمرکز بر این قانون ما به راحتی متوجه شدیم که هر طبقه خانه شماره ۲ در اصفهان در نمای شمالی به سه بخش تقسیم می شود:
بخش صلب (پایین ترین سطح)
بخش نیمه شفاف (سطح میانی)
بخش شفاف (سطح بالاتر)
در اولین قدم، این جداسازی، خطوط پایه ای را برای طراحی نمای خارجی به ما داد و پس از آن ما سعی کردیم جزییات بیشتری ایجاد کرده و بخش صلب را با تبدیل آن به لایه ای دو پوسته گسترش دهیم. بنابراین توانستیم حتی در پایین ترین بخش، نور و تهویه ی غیرمستقیم داشته باشیم.
در قدم بعدی یک محفظه گیاهی با نوعی از گیاهان رونده بین لایه های بخش صلب قرار دادیم که باعث طراوت بیشتر در فضاهای داخلی می شود و با اتصال درون و بیرون به یکدیگر، نما را زنده می کند.
همان طور که معتقدیم نمای ساختمان های مسکونی هرگز نباید هیچ ناراحتی را به ساکنانشان تحمیل کنند، در نمای شمالی و جنوبی این ساختمان سعی کردیم نما را با فضاهای داخلی تطبیق دهیم و هیچ چیزی مگر به چهره ی ساختمان اضافه نکنیم.
بر اساس کاربری زیرزمین خانه شماره ۲ اصفهان به عنوان سالن برای مراسم ها و فضای عمومی، لازم بود نور طبیعی و تهویه مناسب در آن جا وجود داشته باشد (همان طور که همواره در معماری تاریخی ما چنین امکانی وجود داشته)، بنابراین ما یک حیاط در سطح پایین زیرزمین با گیاهان و آب جاری ایجاد کردیم تا فضایی بهتر و لذت بخش تر خلق کنیم.

پیمانکار: فرهاد بهرامی پور