کلینیک 25 میلیمتری

صمیمی و خودمانی، این چیزی است که می خواهم باشم. "دکتر مشکات" کارفرمای پروژه این جمله را ذکر کرده بود. این جمله در واقع توقعات و خواسته های کارفرما بر روش های طراحی داخلی کلینیک را بیان می کند. محیط این کلینیک حدود ۱۵۰ مترمربع ،در یک ساختمان اداری در خیابان شریعتی تهران است.

کلینیک دکتر مشکات، مانند یک تونل بدون هیچ بازشویی است که فقط به فضای باز از طریق دو انتهای آن راه دارد.

 با توجه به نظر ها و ملاحظات کارفرما از مشخصات و موقعیت های فضا ، این تصمیم اتخاذ شد تا گرفتن  تهویه و نور روز به عنوان ایده اصلی طراحی استفاده شود. در واقع پروسه ی خلق فرم،با شکستن یک سطح به وسیله دو خط و ساختن یک کیوب سه وجهی که در بین آن تونل نام برده قرار گرفته شروع شد.

این کیوب U شکل بدون قسمت های شرق و غرب آن، عبور نور و هوا را ممکن ساخته است و در نهایت یک نظم خاص برای هر دیوار در سر راه تعریف کرده است.

دیوارهای موازی باید شفاف باشند. شفافیت اولین ادراک هر مراجعه کننده که وارد کلینیک می شود می باشد،زیرا یک دید وسیع به اکثر فضا ها وجود دارد. این کیوب به دلیل هندسه زمین در یک خط مستقیم حرکت نکرده است،بنابراین؛ با خط های اریب و مایل شکسته است، که از سرچشمه در دیوارها و پله های کف می آیند، و همچنین آن ها سقف را به منظور تهیه فضایی برای نور مصنوعی شکاف داده است. این شکاف ذکر شده، در جهت نور روز در خارج شکل گرفته است.

دیگر هندسه فضاها مانند اتاق دکترها، فضاهای پشتیبانی(CSR-OPG) و فضاهای خدمات ، بر پایه ایده اصلی کلینیک شکل داده شده اند.

ایده فرمال این پروژه به هر سه وجه کیوب برای داشتن متریال یکسان نیاز داشت،  و در این پروژه با توجه به نیاز و خواسته کارفرما از محیط گرم و قیمت های پایین ، تصمیم اتخاذ شد تا از MDF استفاده شود.چرخش این سطوح بر طبق عمق ( ضخامت ) MDF (حدود ۱ اینچ ) تعریف شده بود، و جهت برش در جهت گردش به سمت شرق-غرب است تا بر طول تونل تاکید کند.

سطوح کشویی بر پایه جهت های زیبایی شناسی تعریف شده اند.عملکرد کلینیک و نیاز به استرلیزه بودن در بیشتر اتاق ها مانند اتاق جراحی، نیاز به مصالح روان دارد تا نفوذ آلودگی کمتری را داشته باشد. بنابراین ، دیوارهای متعددی با رنگ های روغن رنگ شده است تا بتوانند به راحتی تمیز شوند.