ملاحظات محیطی در طراحی و بهسازی خیابان های شهری

عليرغم کوشش های انجام شده و گفتگوی بسيار از توسعه پايدار و طراحی اکولوژيک در مجامع تخصصی، کيفيات محيطی شهرهای بزرگ کشورمان به دلايلی از جمله عدم باور بسياری از کارفرمايان، برنامه ريزان و طراحان از وخامت شرايط کنونی محيط زيست، و فقدان يک برنامه و سياست جامع محيطی، با افت روزافزونی مواجه شده است. به اين موارد می بايد فقدان مفاهيم و اصول روشن را در ارتباط با راه حل های پايدار اضافه نمود. به لحاظ اخير، هدف از اين مقاله، تاکيد بر ملاحظات محيطی در جهت دستيابی به "پايداری" و "سرزندگی و حيات شهري"، از طريق ارايه اصولی در طراحی خيابان های شهری است.

بهسازی و سازماندهی معابر شهری، نياز به رويکردی جامع در ارتباط با برنامه ريزی، مديريت و طراحی فضا دارد. نقش طراحی از اين جهت مهم و هدايتگرست که می تواند زمينه گر زندگي متعادل تر و خودکفاتری را از نظر منابع و بستر سرزنده تری را از نظر روح مکان ايجاد نمايد. در همين راستا سه اصل کلی: نظم دهی به محيط در يک چارچوب اکولوژيک، توجه به محدوديت های مربوط به مصرف انرژی، و الويت دادن به احيا، مرمت و بازيافت به جای تعريض و احداث، می توانند در پايداری شهری، ارتقای کيفيت فيزيکی خيابان و نيز سرزندگی و حيات شهرها نقش مهمی داشته باشند، پس از بررسی اجمالی معضلات و مشکلات خيابان های شهر تهران، به نکاتی در جهت ساماندهی مورد تحقيق با توجه به اصول فوق اشاره شده است.

(804.1 کیلوبایت) دانلود مقاله