مرکز تحقیقات الکترونیک فطروسی

زمین پروژه مرکز تحقیقات فطروسی حاصل تجمیع قطعات ۹۸/۳ و ۹۸/۴ پارک فناوری پردیس می باشد. جائی که محل تجمع و تمرکز شرکت‌های صاحب فناوری در حوزه‌های مختلف از جمله الکترونیک است و قرار است با امکانات و تسهیلات خاص، زمینه تمرکز آنها را در حوزه تخصصی خود فراهم کند. هرچند در عمل به گونه‌ای خاص از سوداگری زمین و ملک و عرصه‌ای برای نمایش پروژه‌های ساختمانی شده است. از طرفی پارگینک‌ها به فضای کارگاهی تبدیل می‌شوند، از سمت دیگر کارفرمایان برای نمایش ساختمان‌های خود دست به هرکاری می‌زنند و به هر قیمتی نیاز به تمایز را ارضاء می‌کنند. 

تجمیع دو قعطه زمین ۲۵×۲۰ که از بر ۲۰ متر از جنوب و شمال به هم می‌رسند، سطح اشغال مشخص (۳۰٪) و اجبار طرح فرادست به تولید امتداد بدنه‌های کوچه‌های شمالی و جنوبی، حجمی کشیده و خطی را در ساختمان به‌وجود می‌آورد؛ سعی کردیم با همسایه‌های شرقی و غربی که شرایطی مشابه داشتند (همسایه شرقی نامشخص بود) دیالوگ به‌وجود بیاوریم؛ دو حیاط در دو گوشهٔ جنوب شرقی و شمال غربی ایجاد کردیم که هندسه کل ساختمان را از خطی به S شکل تغییر داد. فضای میانی، ورودی را مشخص کرد که کیفیت مشابهی به نسبت شمال و جنوب ایجاد می‌کرد. بخش‌های کوچکتر شمالی فضاهای با طبع اداری و فضاهای جنوبی با طبع یکپارچه سازماندهی شدند. زیرزمینی که سطحاشغال ۸۰٪ دارد و برای پارکینگ پیش بینی شده است، تبدیل به فضای کارگاهی پروژه شد.

طراحی و ساخت پروژه از سال 1386 تا 1391 به طول انجامید.