شوروم استیل فرم

پروژه‌ در یکی از محله‌های جنوبی تهران به نام حمام‌چال قرار دارد. دیوارهای ممتد آجری از ابتدای کوچه تا انتها ادامه پیدا کرده‌اند و ساختمان‌های با قدمت بیشتر از صد سال پشت این دیوارها قرار گرفته‌اند. هم‌جواری این منطقه با بافت تجاری چهارراه سیروس و بازار اطراف باعث شده است که ذیل طرح تفصیلی جدید و نیاز به گسترش این بافت کاربری تغییر کند و ساکنین محله به جابجایی و تبدیل خانه‌های قدیمی خود به واحدهای تجاری سوق داده شوند. اکنون با قدم زدن درون آن، چرخ‌های بارکشی را می‌بینید که از میان کارگران و موتورهایی که بسته‌های بزرگ را به ترک خود حمل می‌کنند در تکاپوی باز کردن مسیر هستند. مشتریان به سرعت از این میان و از حمام‌چال عبور می‌کنند تا به بافت تجاری آن‌سوترها برسند.

با توجه به فقر محله و درگیری آن با مشکلات محله‌های فقیرنشین، این تبدیل بافت به شکل نادرست صورت گرفته است و محله مورد بی مهری واقع شده است. حمام قدیمی محله که نام کوچه برداشته از آن است اکنون متروکه شده است، ساختمانش مسدود شده و از حیاطش برای پارکینگ موتورهای بازار استفاده می‌شود. حمام‌چال کنونی در کنار تعدادی خانه‌ی قدیمی که اکنون هم ساکن دارند، خانه‌هایی دارد که از آن به عنوان انبار استفاده می‌شود. درون بعضی خانه‌ها کارگاه‌های کوچک و دلگیر کار می‌کند. خانه‌هایی دارد که مخروبه و متروکه است. خانه‌های محله یک‌سر خشت و آجر هستند و تیرک‌های چوبی بیرون‌زده از کناره‌های سقف آن‌ها نشان از دوران سالخوردگی آن‌ها دارد.

مغازه‌های کوچکی این‌جا و آن‌جا در امتداد پوسته‌ی آجری کوچه دیده می‌شوند که به رسم معماری نیم‌بندشان با نماهای شیشه‌ای و تابلوهای نئونی سالم و سوخته‌ی خود این یک‌دستی پوسته‌ی کوچه را خراش داده‌اند. حمام‌چال تنها محل عبور مشتریان است و این طریقه نیازمند دگرگونی است. یک استفاده‌ی تجاری در این محله با خصوصیات مسکونی‌اش چگونه سازگارانه و مدارا کننده با احوال آن رخ دهد؟ ما پاسخ خود را به این پرسش ساختیم.

زمین پروژه در حیات قبلی خود یک خانه داشت و قطعه‌ی آن به تناسب، عمیق و کشیده بود. به نفوذپذیری شوروم با ارجح شمردن فضا نسبت به توده و باز کردن میدان دید در داخل محیط و از بیرون به آن پرداخته شد. ایده‌ی پروژه ایجاد مسیری پیوسته بود که به حمام‌چال متصل می‌شود و فضاهای نمایشگاهی در اطراف آن قرار ‌می‌گیرند. مسیری که از پیش‌ورودی شروع می‌شود، از درون بخش مسقف می‌گذرد و تا فضای باز و انتهای پروژه حرکت می‌کند، مرز میان زون‌های مختلف را کم‌رنگ می‌کند و کلیت را یک‌دست و یکپارچه می‌کند که امیدوارانه به ایجاد کشش و دعوت‌کنندگی می‌انجامد. در نهایت، پاسخ ما به پرسش خود این بود تا با استفاده از بالقوگی‌های سایت خواسته های پروژه را در محدوده‌های زمین منطبق کنیم.

همان‌گونه که در بازار سنتی، مغازه‌های بزرگ در کنار غرفه‌های کوچک و دست‌فروشی‌ها‌‌‌ قرار دارند، در این پروژه نیز سکوهای کم‌عرض در کنار اتاقک‌های کوچک و بزرگ، هر یک کالاهایی را عرضه می‌کنند و مشتریان با قدم زدن داخل مسیر و بازدید از نمایشگاه‌ها محصول مورد نیاز خود را جستجو می‌کنند. در چند جای این مسیر فضای نشستن و گفتگوی مشتریان و فروشندگان قرار دارد. از سکوهای پای دیوار تا سایه‌ی درخت بید انتهایی همه فضای نشستن و تعاملی است که از مقابل پروژه می‌توان مشاهده کرد. در نهایت، طراحی پروژه‌ی شوروم با هماهنگی با بافت اطراف خود، در تلاش بود تا این پروژه با بستر خود مهربان باشد و جزئی از آن دیده شود.