بارقه احیا در خاموشی: طرح پیشنهادی برای مسابقه طراحی پلاسکوی نو
Porposal of Naghmeh Hemmatian and Ali Eskandari for New Plasco Design Competition
نو پلاسکو، تحقق تندیس گونه حادثه ای شکافنده در خاطره بازمانده توده خاموش ساختمانی از اولین بلندمرتبه های تهران تاریخی است. در چنین تصویرسازی نمادینی، حجم خالص و صامت به قواره ساختمان تخریب شده پیشین، پیش روست که از دل شکاف حادثه ای در درون خود، بارقه های احیا به بیرون تشعشع می کند و نشانه هایی از آن در سطوح از هم بازشده نورگیر در کنج های ساختمان به چشم می خورد.
تیم پروژه
ابوالفضل ملايجردی، نسيم الوندی
هومن ملايری، مهدی مختاری
اطلاعات کلی
شرح
در پس عقب نشستی در خور ساختمان، واشد گاهی رفیع جهت ورود و بروز حیات شهری از دل خاموشی ساختمان سر بر می آورد. شکاف مذکور بدنه تجاری پیرامونی را به درون ساختمان می کشد و آن را پیرامون فضای شهری میانی خود با حال و هوای گذرهای تاریخی، حضور فضای سبز، سنگ فرش، چراغ های لاله زاری و ... توسعه میدهد. خالی درون این واشد گاه به صورت جمع شونده تا نقطهای متناسب با تداوم خط آسمان ساختمانهای همجوار بالا می رود تا طبقه ای از طبقات بلند مرتبه "نو-پلاسکو" را جهت ایجاد بستری برای استقرار یادبود شهدای آتش نشان آزاد سازد. این امر در عین حال مفصلی میان طبقات تجاری زیرین و طبقات مشتمل بر نمایندگیهای تجاری در بالا ایجاد می کند. مراجعین با آسانسورهای شفافی از مبدا پیاده راه درونی ساختمان در دل شکاف یاد شده بالا میآیند تا به فضای یاد بود برسند. این فضا درست در امتداد بام بخش شمالی باقیمانده از پلاسکو قرار دارد که ارزش مکانی فضای یاد بود را دوچندان می کند. در این بخش امتداد فضای سبز ساختمان به نشان تداوم اثربخش تعهد و فداکاری آتشنشانان در کنار المان های یاد بود در طبقه قابل رویت است. این فضای سبز در دل نور گیر و گشایش حجمی ایجاد شده در ضلع شمالی برج در قالب باغی معلق بالا می رود تا علاوه بر جنبه نمادین خود تاکیدی نیز بر احیا باغات و فضای سبز منطقه ای داشته باشد که در گذشته خود محمل تجلی باغات بسیار از جمله باغ "حسام السلطنه "محل فعلی ساختمان پلاسکو بوده است.