ساختمان مهراز دولت

۱) سازماندهی فضایی
تبدیل شدن حجم کلی به دو بلاک، با توجه به ضوابط و برنامه حاکم بر طرح برای ارتقای کیفیت های بصری پروژه، افزایش نورگیری هر بلاک و هر واحد، افزایش سهم هر هر بلاک و واحد از دید و منظر پیرامون و کمک به سیرکولاسیون هوا در هر واحد.
۲) قد بلند پروژه در میان همسایگان، تهدید یا فرصت؟
- مطالعات ما در منطقه، همسایگی ها و ساخت ماکت آن منطقه از شهر خبر از پروژه ای میداد که نسبت به همسایگان خود، قدبلند است. در سازماندهی فضایی و با توجه به شرایط و ضوابط نورگیری، ناگزیر بودیم دو جداره غربی دو بلاک و جداره شرقی فضای ارتباطی به جداره همسایگان بچسبند.
- پروژه بزرگ در هر شهر آبرو و نماد آن شهر میتواند باشد و پروژه های کوچک، واقعیت آن. واقعیتی که بدنه شهر را تشکیل می دهد. مهراز نیز در زمینی با مساحت زیر ۴۵۰ متر مربع، یکی از پروژه های نسبتا کوچک و بیشمار شهر تهران است. منطقه دولت، که این زمین در آن واقع شده است، جزء مناطق گران و مرکز شهر نیست و بافتی قدیمی و محلی در آن موجود است. هنوز در آن خانه های قدیمی و حیاط دار، ساختمان هایی متعلق به دوره پهلوی، مغازه هایی با قدمت بیش از ۵۰ سال دیده می شود.
- جداره های جانبی بخش مهمی از سیمای شهر تهران را تشکیل میدهند و بخش فراموش شده اکثر قریب به اتفاق پروژه های شهر هستند. طراحی مهراز این فرصت را به ما داد تا جداره های جانبی به کاراکتر اصلی پروژه تبدیل شوند و نقطه شروع طراحی باشند، نه قسمت فراموش شده و انتهایی. در گذشته نیز پیرامون بناهای شهری شخصیتی ساده و بامتانت داشتند و به ارامش گذرها و جداره های شهری کمک می نمودند. این مهم باعث پیدایش یه "پیرامون" و یک "درون" برای پروژه گردید که با برنامه و شرایط پروژه نیز کاملا هماهنگ است.
- به چالش کشیدن تعریف بعضا نادرست شهرداری از نما: نما تنها جبهه ای است که با همسایگان مشترک نیست. به لحاظ شهرداری مهراز دارای دو نماست، نما شمالی و جنوبی، اما نگاهی عمیق تر به ساختار پروژه و جایگاه شهری و منطقه ای آن دستمایه ادامه مسیر طراحی شد: تبدیل جداره های جانبی به فرصتی برای طراحی و نه رها نمودن آن ها.
- تشخص جداره های جانبی و پیوند آنها به دیگر بخش های نما.
- تبدیل جداره های جانبی به پوسته ای سخت که پیرامون درون زنده و شفاف خود را در آغوش گرفته است.
- تبدیل پروژه به کلیتی به هم گره خورده و یکپارجه و توجه به پرسپکتیو های مختلف شهروندان
- در قدم های اجرایی از سیمانی با بافت درشت برای تاکید بر روی این پوسته یکپارچه و زمخت استفاده گردید.
۳) اتمام طراحی

گل و گیاه: زاویه ای که در ضلع شرق جداره صلب پروژه پدید آمد، بستر بسیار مناسبی برای حضور گل و گیاه در پروژه را فراهم نمود. این حضور با سطوح سبکیکه سطح اشغال پروژه را زیر سوال نمیبرد و تاکید مطلوبی روی ورودی ساختمان داشت، به وجود آمد.

لایه دوم نما: شهرداری ضابطه ای دارد که رعایت آن منجر به این شد که بخش هایی از جداره شفاف نمای جنوبی و شرقی را ببندیم.به چند دلیل علاقه ای به این کار نداشتیم:

۱- حفظ حد اکثری سطوح شفاف نما در واحد های کوچک مهراز که به دلبازی و کیفیت های بصری آن کمک میکرد.

۲- یکپارجگی نما از بین میرفت بدیین معنا که تضاد بین جداره صلب و بخش های غیر صلب برای ما بسیار مهم بود.

بنابراین تصمیم گرفتیم توده ای فلزی در قالب لایه دوم در پروسه طراحی ببینیم تا هم تمامیت شفاف و حداکثر دید واحد های جنوبی حفظ گردد و هم این لایه سهمی کوچک در تعدیل نور جنوب پروژه داشته باشد.