طرح پیشنهادی ﻟﯿﻠﯿﺎ ﻣﯿﻨﺎﺳﯿﺎن و ﻣﺮﺟﺎن ﻓﺮﺿﯿﺎن برای نهمین دوره جایزه معماری میرمیران (معماری بایونیک)
اشتراک گذاری
اشتراک در شبکه های اجتماعی :
گزارش خطا
گالری
شرح
ﻣﻌﻤﺎری را ﻣﯽ ﺗﻮان ﻋﻠﻢ ﺣﯿﺎت ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪ، ﻋﻠﻤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻧﭽﻪ در ﺟﻬﺎن ﻃﺒﯿﻌﺖ و ﻧﻈﺎم ﺗﮑﺮار و ﭘﺎﺳﺦ اﺻـﻮل ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ و ژﻧﺘﯿﮑﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ.
ﻣﻌﻤﺎری ﺑﺎرﻫﺎ از ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻫﺎ و اﺷـﮑﺎل ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﻃﺒﯿﻌﺖ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ ﮐﻪ اﺧﯿﺮا اﯾﻦ روﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﻣﻨﻄﻖ دروﻧﯽ و ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژی ﭘﺮوﺳﻪ ﻫﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻇﺎﻫﺮ آﻧﻬﺎ.......
ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻌﻤﺎری ﺑﺎﯾﻮﻧﯿﮏ ﺷﮑﻞ ﭼﻬﺎر ﺿﻠﻌﯽ و ﻣﻨﺘﻈﻢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی ﺳﻨﺘﯽ را ﺑﺮای ﭘﺪﯾﺪ آوردن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ و ﺟﻬﺎن ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﮑﺎر ﻣﯽ ﮔﯿﺮد.
ﻣﻌﻤﺎران ﺑﺎﯾﻮﻧﯿﮏ و ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮔﺮا ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﺎزه دارﻧﺪ. در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ از ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻣﯽ ﭘﺮدازﯾﻢ.
در ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﺎر ﻋﻨﮑﺒﻮت ﺑﻨﺪﻫﺎ و ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎﯾﯽ را ﻣﺸـﺎﻫﺪه ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﻣﮑﺎن اﻧﺤﻨﺎی ﻣﻼﯾﻢ در ﻣﺤﻞ ﺑﻨﺪﻫﺎ را ﺑﻪ ﺗﺎرﻣﯽ دﻫﺪ. و در ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻧﯿﺰ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎی اﺗﺼـﺎﻟﯽ را ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﺑﻨﺪﻫﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ. ﻧﺘﯿﺠﻪی اﯾﻦ دﯾﺪﮔﺎه ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎی ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﺎ ﻗﺎﻟﺒﻬﺎی ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ و رﯾﺎﺿﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻫﺎ ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﯽ و ﺑﺎﻓﺘﻦ رﯾﺴﻤﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺤﮑﺎم ﻓﻮﻻد ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺮای ﺧﻮد آﺷﯿﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﺴـﯿﺮ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﺑﻨﮕﺮﯾﻢ ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﺸﺎء ﺑﺮﺧﯽ ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎ ﭘﯽ ﻣﯽ ﺑﺮﯾﻢ، ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﭘﺪﯾﺪه ی ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﯾﺎ ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ازﮐﺪام اﻟﮕﻮی زﻧﺪه ی ﻃﺒﯿﻌﺖ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﺷﺎﯾﺪ در آن ﺻﻮرت ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﺟﻠﻮﺗﺮ از زﻣﺎن ﮔﺎم ﺑﺮدارد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻻزم اﺳﺖ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﺎ اﺻﻮل ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﻋﻠﻤﯽ ﺑﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ و ﺳﯿﺴﺘﻤﻬﺎی زﻧﺪه ﭘﺪﯾﺪار ﺷﻮد.
