طرح مرمت و بازسازی خانه تاریخی شعاع الدوله-ابوسعید
AbooSaeed Cultural Center
فرزاد رستمی فر
مجموعه موردنظر واقع در کوچه داداشزاده، واقع در تقاطع خيابان وحدت اسلامی و خيابان 15 خرداد قرار گرفته و ارتباط با معابر اطراف از طريق ورودی جنوبی مجموعه که بهعنوان ورودیي اصلی در کوچه داداشزاده قرار دارد ميسر بوده و ورودی غربی بنا در خيابان وحدت اسلامی واقع است.
تیم پروژه
شهرداری منطقه 12 تهران
معاونت فنی و عمرانی شهرداری منطقه 12
شرکت مهندسین سومه
محمدرضا جوانروح گیوی
فرزاد رستمی فر، هادی قربانی،کاترین اسپیریدونف
شرکت مهندسین سومه
شرکت مهندسین سومه
شرکت مهندسین سومه
محسن بابائی
بدری رحیم زاده
حمیدقاسمی راد، آلینه نظریان
فرزاد رستمی فر، هادی قربانی
اطلاعات کلی
شرح
این مجموعه شامل سه ساختمان بوده که از دورههای مختلف برجای ماندهاند. ساختمانی که در گوشه شمالغربی مجموعه قرار دارد، نسبت به دو ساختمان دیگر از قدمت بیشتری برخوردار بوده و ساختمانی که ظاهراً در محدوده باغهای پیشین بنا گردیده از متأخرترین آنها میباشد. این ساختمان بنائی سه طبقه شامل زیرزمین، همکف و طبقه اول بوده که دسترسی به آن از طریق دو ورودی یکی در جنوب (ورودی اصلی) و دیگر در غرب (خیابان وحدت اسلامی) امکانپذیر میباشد و این بنا متعلق به اواسط دوره قاجاریه و همانند سایر بناهای همعصر خود آجری و با پوشش سقف شیروانی است. دسترسی به طبقات از طریق راهپلههایی که هیچکدام سه طبقه را طی نمیکنند و هر کدام مستقل از دیگری عمل مینمایند، میسر است. بنا دارای یک راهرو مرکزی است که در طرفین آن اطاقها قرار دارند.هیچگونه تقارن و نظمی در پلان دیده نمیشود. برخلاف پلان، در نما شاهد تقارن و هندسه قوی و محکمی هستیم که به زیبایی و انسجام هرچه بیشتر بنا منجر گردیده است.استفاده از سایه و روشن و بکارگیری آجرهای برجسته منقوش و همچنین اختلاف سطوح، زیبایی و وقار خاصی به ساختمان بخشیده است. این بنای قاجاری با جرزهایی مرکب از آجر و خشت بنا گردیده که غالباً روی هر سه رگ خشت دو ردیف آجر کار شده است. ضخامت جرزها در حدود 60 الی 70 سانتیمتر و اندود پوشاننده آن کاهگل با ضخامت 3 الی 4 سانتیمتر و لایه گچ نهایی بسیار نازکی روی آن کشیده شده است. برای پوشش فضاهای این بنا در طبقات از شیوههای متفاوتی بهره جسته شده که عبارتند از: پوشش طاقی، پوشش مسطح تخت، پوشش مسطح شیبدار (خرپا) اطاق گوشه جنوبغربی بنا در زیرزمین توسط طاق چهاربخشی، مسقف گردیده است. این فرم طاق که از تقاطع دو طاق آهنگ ایجاد گردیده، بسیار زیبا و در معماری این دوران به کرات از آن استفاده شده است. برای اجرای این طاق چهاربخشی که به آن چادری یا خیمهپوش نیز گفته میشده، شاخه طاق بین دو دهانه را با چوب بسته تا در حین اجرا طاق فرو نریزد و پس از اتمام کار و بهم رسیدن تویزهها، چوبها را برمیداشتند.