ساختمان مسکونی سعادت آباد

مالک از طراح می خواست تا علی رقم حفظ حریم خصوصی یک فضای داخلی با دید باز داشته باشد. بنابراین، این موضوع نقش مهمی در روند طراحی نمای داخلی داشت.

در این نوع پروژه ها، تعریف مرزها نه تنها شکل بیرونی ساختمان را شکل می دهد، بلکه ارتباط میان فضای داخلی وخارجی را نیز تعریف می کند. در قرن اخیربرخی کلان شهرها به طرزی غلط گسترده شده اند به گونه ای که مرز ساختمان های مسکونی را محدود کرده اند و ادغام فضای داخلی وخارجی را نیز از بین برده اند. بنابراین در اکثر ساختمان ها اتصال مناطق داخلی و خارجی محدود به بازه های کوچک روی پوسته های بیرونی ساختمان هاست.  وظیفه عمده آن نیز ورود نور به فضای داخلی و عدم دید فضای داخلی از بیرون ساختمان می باشد. 

درفصل زمستان پوسته پر منفذ اجازه می دهد تا نور به فضای داخلی بتابد و نور و سایه ملایمی را ایجاد می کند که نه تنها فضا را روشن بلکه گرم تر می کند. از طرفی دیگرنیز در فصل تابستان برای صرفه جویی در مصرف انرژی مانع ورود نور شدید خورشید به داخل می شود و فقط اجازه می دهد تا نور فضا را روشن سازد. در نتیجه این پروژه میتواند یک ایده عملی برای ساختمان های شهری مشابه در شهر تهران باشد.

نظارت اجرای نما در این پروژه بر عهده ی امیر حسین ملکی و پرهام تیموری بوده است.