نمازخانه حضرت مریم (کلیسای مریم مقدس)

Saint Marry Armenian Church

گزارش خطا

نوع پروژه : داخلی

ساخت کلیسای مریم مقدس در سال ۱۳۲۴ خورشیدی (۱۹۴۵ میلادی) پایان یافت. این بنا بین سال‌های ۱۳۲۴ تا ۱۳۴۹ دفتر اصلی و محل سکونت اسقف اعظم ارمنی‌ها بوده است که بعدها به کلیسای سرکیس مقدس انتقال یافت.

برچسب ها :

گالری

مشخصات کلی
شرح

اطلاعات کلی

سال : 1324/1945

دوره تاریخی : پهلوی دوم

کاربری : مذهبی - عبادی، کلیسا

آدرس : ایران، تهران ، خیابان میرزا کوچک خان، بالاتر از خیابان جمهوری

شرح

در ۱۹۳۶ میلادی، بررسی بنای کلیسای جدید آغاز شد و در ۱۷ آوریل ۱۹۳۷ میلادی، جلسه‌ای با حضور معماران ارمنی تشکیل و از «نیکلای لائوری» خواسته شد تا براساس بودجه شصت هزارتومان طرح کلیسا را ارائه کند. در این بین، آقای «رومان عیسی یان» هزینه بنای کلیسا را تقبل کرد و از نیکلای مارکف خواسته شد تا براساس بودجه یک صدهزارتومان کلیسا را بنا کند.

این کلیسا اولین کلیسای جامع ارامنه تهران بین سال‌های ۱۳۴۲ ش (۱۹۴۵ م( تا ۱۳۴۹ ش (۱۹۷۰ م) بود و بناهای مربوط به دفاتر اداری خلیفه‌گری ارامنه تهران و محل سکونت اسقف اعظم نیز در محدوده آن قرار داشت. بعدها به علت انتقال این دو واحد به محوطه کلیسای سرگیس مقدس ساختمان‌های مزبور کاربرد فرهنگی یافته‌اند. ساختمان این کلیسا بر روی صفه‌ای بنا شده است و جهت ورود به کلیسا می‌بایستی از پله‌های پهن واقع در مقابل ورودی‌های کلیسا استفاده کرد.

پلان کلیسا با ابعاد کوچک‌تر، متأثر از معماری کلیساهای سده‌های هفتم تا دهم میلادی منطقه تایک، ارمنستان بزرگ طراحی شد. از طرح کلیسای اولیه اطلاعات مکتوبی در دست نیست. کلیسای مریم مقدس بر روی صفه‌ای با ابعاد ۸/۱۹ × ۴۵/۳۲ متر و در مساحتی بالغ بر ۵۵۰ متر مربع با سنگ بازالت خاکستری رنگ ساخته شده است. برای ورود به داخل کلیسا پلکان‌هایی در غرب صفه و دو بازوی شمالی و جنوبی صفه، در مقابل سه ورودی کلیسا، قرار دارد. پلان کلیسا، هم از خارج و هم از داخل، به شکل صلیب است و طبق سنت کلیساهای ارمنیان محراب آن در سمت شرق قرار دارد. کلیسا دارای یک گنبد اصلی دوازده ضلعی با دوازده نورگیر در بالای نمازخانه و یک گنبد ناقوس خانه با شش ستون در سمت غربی است. گنبداصلی کلیسا، که به هیچ وجه از معماری ارمنی پیروی نمی‌کند، متأثر از معماری بیزانسی ساخته شده که در گرجستان و روسیه متداول بوده است. ورودی اصلی، که در سمت غرب بنا قرار دارد، دارای سردری به سبک معماری کلیساهای سده‌های چهارم و پنجم میلادی در ارمنستان است که با کاستن ضخامت دو دیوار دو طرف سردر و قرار دادن دو ستون زیبایی خاصی به این قسمت بخشیده است.

پس از ورودی غربی و در دو طرف آن، دو اتاقک قرار گرفته و این قسمت از بنا را به شکل راهرویی درآورده که به بازوی غربی کلیسا که به نمازخانه راه دارد وصل می‌شود. در اتاقک شمالی راه پله‌ای برای رسیدن به ایوان و در زیر اتاقک جنوبی دخمه‌ای قرار دارد.

نمایش بیشتر...

دیگر پروژه های معمار