ساختمان اداری جیپ
Jeep Office Building
ساختمان جیپ در ضلع شمالی خیابان اکباتان، که امروز راسته بازرگانی و تجاری واردات فرآوردههای صنعتی میباشد، قرار دارد. این خیابان از قدیم تا امروز موقعیت تجاری، صنعتی خود را حفظ کرده و مرکز عمده این نوع فعالیت در مقیاس ملی می باشد. این بنا از شمال به کاربریهای مسکونی، از شرق به ساختمان اداره مخابرات و از جنوب و غرب به کاربریهای تجاری محدود میشود.
اطلاعات کلی
شرح
دسترسی اصلی سواره و پیاده از خیابان های اکباتان، ملت و سعدی صورت می گیرد. ورودی اصلی ساختمان در خیابان اکباتان قرار دارد و ورودی دیگری نیز برای خودروهای مربوط به حمل بار در در ضلع غربی بنا طراحی شده است.
زمین فاقد هر گونه عوارض طبیعی بوده و دارای شیب ملایمی معادل یک درصد از شمال به جنوب است. شکل زمین متوازی الاضلاعی به ابعاد 48 ×17 متر و مساحت 640 متر مربع می باشد.
ترکیبی از سطوح مستوی و منحنی، بازشوهای مدولار و تقسیم بندی های متنوع، ساختار اصلی کالبد بنا را تشکیل می دهند.
حجم ساختمان به واسطه قرارگیری در زمینی با فرم متوازی الاضلاع و پس و پیش شدن احجام به صورت هنرمندانهای تراش خورده و ترکیبی از احجام نیم استوانه، مکعب و منشورهایی با پلانهای تند زاویه به وجود آمده است. بام برخلاف سایر بناها به شیروانیها و سطوح شیبدار متعددی تقسیم شده، که به نوعی از ایجاد یکنواختی و حجم بزرگ شیروانی، اجتناب شده است.
یکی از ویژگی های کالبدی این بنا تدبیری است که در طراحی ضلع جنوب غربی آن به کار رفته است، به گونهای که به علت قرار گرفتن در زاویه حاده (بسته)، از درون فضا به بهترین وجه استفاده شود و حجم بنا نیز به عنوان عنصری شهری، به صورت شاخص معرفی شود.
ساختار ساماندهی فضاها، پلان آزاد و رهایی معماری از قیدهای سازهای، ترکیب احجام متنوع، بازشوهای وسیع، توجه به بیان عملکرد بنا در نما، تأکید بر پله در حجم و تقسیم بندیهای هندسی نماها، بیانگر تأثیر جنبش معماری مدرن در طراحی بنا میباشند.
ساختمان از کیفیت اجرایی مطلوبی برخوردار است. بتن مسلح، سازه بنا را تشکیل می دهد و بتن تیشهای با تقسیماتی هندسی در نماها به کار رفته است۔ نحوه اتصال پنجرهها، جزییات شیروانی بام، اجرای پنجرههایی که در پلانهای منحنی شکل قرار گرفتهاند، دست اندازهای بتنی تراسها و پرداخت نهایی بتن تیشهای در نماها، از مهمترین جزییات اجرایی ساختمان می باشند . وارطان در هنگام طراحی، محلی را برای نصب آسانسور در نظر گرفته بود که امروزه تنها عنصری است که به این ساختمان اضافه شده است.
ترکیب احجام متفاوت، نماهای متنوعی را ایجاد کرده است. ساختمان دارای سه نمای شمالی، جنوبی و غربی می باشد. نمای جنوبی، نمای اصلی ساختمان است که در ضلع شرقی به بافت پیرامونی متصل می شود. در طبقه همکف، تناسبات ابعاد بازشوها و در دیگر طبقات، تقسیم بندی خطوط عمود برهم در بدنه ها و خطوط افقی سطح شیبدار بام، بر تناسبات اققی تأکید می کنند . شکل قاب ها و بازشوهای طبقات اول تا سوم، تأکیدی بر تناسبات عمودی است و نوعی تعادل را در کل بنا ایجاد کرده است. پس و پیش شدن احجام و محل قرارگیری بازشوها، سایه روشن های نماها را، تشدید می کند. در بخش میانی نمای جنوبی، شش ستونی که از طبقه اول تا سوم امتداد دارند، نقشی سازه ای نداشته و صرفا عناصری تزیینی می باشند .