ایرج پروین

در اوائل دهه پنجاه خورشیدی به عنوان استاد و رئیس دانشکده معماری دانشگاه ملی مشغول خدمت شد و برای اولین بار رشته شهرسازی را در ایران و در این دانشگاه تاسیس کرد و آن را به  تصویب شورای عالی دانشگاه و وزارت علوم و آموزش عالی رساند. 

دکتر ایرج پروین همزمان با فعالیت های آموزشی و دانشگاهی، مسئول کمیته معماری و شهرسازی در گروه اندیشمندان و تا وقوع انقلاب رئیس انجمن آرشیتکت های ایران بود. او طراحی و نظارت بر اجرای برخی پروژه های شهرسازی و نیز برخی بناهای مدرن را برعهده داشت.
وی پس از انقلاب ابتدا به آمریکا مهاجرت کرد و سپس به دعوت آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای دانشگاه لاهه در هلند به این کشور رفت و تا سن بازنشستگی در سمت معاونت این آکادمی مشغول کار بود.