رضا سيروس صبری

به دلیل علاقه اش به رشته ی طراحی شهری به تحصیل در این رشته در دانشگاه پنسیلوانیا پرداخت و موفق به کسب دومین مدرک کارشناسی ارشد از آن دانشگاه در سال ۱۳۶۰ (۱۹۸۰) شد. پروفسور صبری در مدت تحصیل خود در کشور آمریکا زیر نظر استادان بزرگی چون ادموند بیکن، جان لنگ و ایان مک هارگ تحصیلات خود را به پایان رساند و درجه دکترای معماری با گرایش معماری منظر را از دانشگاه پنسیلوانیا در سال ۱۳۷۴ (۱۹۹۴) اخذ کرد. اندیشه های مک هارگ او را به معماری منظر با رویکرد بوم شناسانه بسیار علاقه مند کرد ، به صورتی که این موضوع به یکی از زمینه های تحقیقاتی اصلی در پژوهش ها و سخنرانی های ایشان بدل شد.

او در طول فعالیت حرفه ای خود مقالات، سخنرانی ها و پژوهش های بسیاری در زمینه های طراحی شهری، معماری منظر ، روانشناسی محیط ،معماری و فلسفه و بوم شناسی در طراحی منظر داشته و شاگردان فراوانی چه در ایران و چه در خارج از کشور تربیت نمود. دکتر سیروس صبری علی رغم داشتن موقعیت جهت اقامت دائم در کشور آمریکا ، به دلیل علاقه ی فراوان به کشورش ، شش ماه از سال به ایران سفر می کرد تا در ترم های فرد در دانشگاه های ایران به تدریس بپردازد.

از جمله کتابهای منتشر شده توسط ایشان ، “هنرمحیطی: تاملی در عناصر معنی دهنده به منظر” ، “تحول در طراحی: فرآیند طراحی با اسطوره، تصور و ذهن طراحانه” و ترجمه سری کتابها با عنوان “سرشت نظم” نوشته ی کریستوفر الکساندر است. همچنین کتابهای “تحلیل بصری منظر” و “منظر شهری پایدار” از دیگر تالیفات ایشان در دست چاپ می باشد.

پروفسور صبری به ارتباط جدانشدنی فرآیند طراحی و تحقیق بسیار معتقد بود و علاوه بر تدریس در دانشگاه به فعالیت های حرفه ای طراحی در پروژه های معماری منظر و طراحی شهری چه در داخل و چه در خارج از کشور می پرداخت. دکتر صبری جز معدود افرادی بود که در ایران در رشته ی معماری به مرتبه ی استادی (استاد تمام) نائل شده بود.

دکتر سیروس صبری تا واپسین روز زندگی خود مشغول به تدریس و پژوهش بود و در حالی که قرار بود در روز یکشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۲ کارگاهی با عنوان پرتفولیو از طرف انجمن علمی معماری دانشگاه شهید رجایی [۲]برگزار کند، در عصر همان روز در بیمارستان شهدای تهران، در سن ۵۹ سالگی، بر اثر ایست قلبی دارفانی را وداع گفت.