آتلیه معماری اکنون

در سال 1385 و پس از چند سال پژوهش و انجام بیش از 100 پروژه و مسابقه در مقیاس ها و کارکردهای مختلف و با پیوستن عاطفه محرری به جمع "اکنون" ، جستجو و کنکاش برای یافتن راهی که در پی آن بودیم شدت یافت و مفهوم به ظاهر عام "معاصریت" یا "اکنونیت" با تعریفی که "آتلیه معماری اکنون" از آن ارائه می داد، مبنا و زمینه ساز انجام پروژه های آتی قرار گرفت. 

به تعبیری معاصر بودن آن خصلت و آنی بود که ما در پی اش بودیم، گونه ای از امتداد الگوهای معماری بومی در همنشینی با تکنیک ها و خصلت‌هایی که آینده را نوید می داد. "مجاورت" و "همنشینی" همزمان با "گسستی ناگزیر" که ریشه در یک انقطاع تاریخی داشت و نشان آن را درپروژه "خانه دیوار ها" به سال 1388 می توان جستجو کرد. 

درآینده ای نزدیک "آتلیه معماری اکنون" بر آنست با زمینه سازی برای ورود به عرصه پیش ساخته های هوشمند و سعی در ایجاد پلت فرم آموزشی به دنبال نقش آفرینی در شکل دادن به آینده شهر شیراز و در مقیاسی وسیع تر در ایران و منطقه باشد.