معماری پویا در برگیرندۀ ساختمانهایی است که قابلیت تغییر، حرکت و جابجایی دارند و شکل آنها به منظور انطباق با نیازهای طرح، تغییر میکند.
شرح
این ساختمانها گاه شکل متفاوتی اختیار می کنند، گاه جهت حرکت خورشید را تعقیب میکنند، گاه به یک تاثیر محیطی پاسخ می دهند، گاه برای ایجاد دید گسترده نسبت به اطراف تغییر شکل یا تغییر مکان میدهند، زمانی با سقف باز و بسته شونده یا سازه جمع شونده به نیازهای کاربردی گوناگون پاسخ می دهند، گاه با تاشدن و تغییر شکل شرایط مورد نظر برای عملکردهای مختلف و بهره برداری مطلوب را فراهم می نماید، گاه به سمت جهت وزش باد، تغییر جهت میدهند، گاه با طبیعت همساز می شوند تا انرژی مورد نیاز خود را تأمین کنند. این نوع معماری با قابلیت تغییر، حرکت، جابجایی و یا چرخش امکان تحقق خواستههایی را فراهم می سازند که در گذشته با معماری ساکن و غیر منعطف امکان پذیر نبود.
معماری پویا نماد نگرش جدیدی است که انتظار میرود معماری آینده، سیمای شهرها و کیفیت زندگی در شهرها را تغییر دهد و بهوسیلۀ آن، بناها بعد چهارمی به نام زمان را نیز بهدست میآورند. به این تعبیر اگر معماری در ابتدا صرفا ردی از زمان بر فضا داشت، در دوره های بعدی و در روند شکل گیری معماری معاصر از کنش متقابل فضا-زمان متاثر گشته و در عصر حاضر بر اساس نیازها و امکانات هزاره سوم یگانگی فضا-زمان را در ابعاد گوناگون تجربه مینماید، این تجربه نه صرفا پاسخگوی ضرورت ها و نیاز های عملکردی، تکنولوژیک و محیطی، بلکه متاثر از دیدگاهی نوین در زمینه های فضایی و زیبایی شناسی تمدن و جامعه بشری است که رفته رفته تفکری بدیع و نوآورانه را در نگرشی بنیادین به رابطه فضا، زمان و معماری پایه گذاری می نماید. در این تفکر، بناها شکل صلب و ثابت نخواهند داشت و به دنبال معماری سیمای شهرها بسیار سریعتر از آنچه تصور میشود تغییر خواهد کرد. بعد چهارم در معماری امروز جهان حاصل تحقیقات علمی و تلاشهای بسیار در زمینۀ معماری پویا و از سوی دیگر حاصل پیشرفت های تکنولوژی معماری است که در سطح جهانی و بین معماران، مهندسان و طراحان مورد توجه قرار گرفته است.
ضرورت بهره گرفتن از آخرین فناوری ها و نیز روشهای پیشرفتۀ ساخت و نتایج حاصل از آن مانند توانایی تولید انرژی درون بنا، از ویژگی شاخص این معماری هستند. در این روش، از تکنولوژی های نوین در زمینه مهندسی ساختمان، هوشمند نمودن ساختمان ها، بهینه ساختن مصرف انرژی و تولید انرژی های پاک با استاندارد کیفی بالا استفاده میشود. در حقیقت، ویژگی های خاص معماری سیال، تعاملی و پویا مانند انعطافپذیر بودن و داشتن امکان تغییر شکل و همزمان استفاده از تکنولوژی های پیشرفته شکل گیری ساختمان های هوشمند را میسر می سازد. دستاوردی که میتواند در آینده منجر به تحقق معماری پاسخگو به نیازهای انسان در ابعاد گوناگون شود.
در این راستا بنیاد معماری میرمیران از کلیه معماران، طراحان، دانشجویان معماری و اندیشمندان که به این موضوع علاقه مند می باشند، دعوت می نماید تا در این مسابقه مفهومی که مبتنی بر اندیشه ای نوین در خصوص «معماری پویا» است، شرکت نمایند.