ارتقای عرصه های عمومی و ميدان های شهری جست و جوی راهكارها

 از دیر باز کسانی که به مطالعه شهر و جامعه می پردازند، به عرصه های عمومی توجه داشته اند. امروزه در علوم گوناگون، به ویژه علوم اجتماعی و وابسته به انسان، گرایش به این جریان رشد قابل ملاحظه ای داشته است.
 میدان های شهری از موفق ترین اماکن تجلی تعاملات اجتماعی در نقاط عطف فضاهای شهری و عرصه های عمومی محسوب می شوند.
 هدف این نوشتار از یک سو پاسخ گویی به این سوال است که چرا حیات فعال عرصه های عمومی و میدان های شهری در روزگار حاضر تداوم نمی یابد، و از سوی دیگر یافتن راهکارها و پیشنهادهایی اصولی است که در ارتقای کیفیت این فضاهای مهم نقشی ایفا کنند.
 در این مقاله تلاش نگارنده بر این است که ضمن بازشناسی مولفه های موثر در شرایط جوامع امروزین از جمله بزرگی (size)، تراکم (density) و ناهمگونی (heteroyenoity) - که شاید بتوان آنها را از جمله پیامدهای ناشی از انفجار جمعیت شهرها نامید - و تاثیر آنها بر شکل گیری فرهنگ توده وار و دگرگونی شرایط عرصه های عمومی و میدان های شهری، به بررسی راهکارهای پیشنهادی صاحب نظران علوم مرتبط با موضوع بپردازد و در جمع بندی پایانی توصیه هایی برای ارتقای عرصه های عمومی و میدان های شهری ارایه دهد.