نگرشی بر ارزشيابی در نظام آموزشی طراحی معماری

 مقاله حاضر با تكیه بر مفهوم كلی ارزیابی آموزشی به مثابه حلقه ای مهم در فرایند آموزش و به خصوص آموزش عالی، در جست و جوی نزدیك شدن به سازوكارهای عملی ارزش یابی پروژه های طراحی معماری به مثابه محوری ترین دروس در فرایند آموزش آكادمیك معماری است. بدین ترتیب مقاله در جست و جوی راهی برای دستیابی به چارچوبی مفهومی برای ارزیابی توان علمی و حرفه ای دانشجویان، عوامل تاثیرگذار بر ارزیابی پروژه های طراحی معماری را در چند محور اصلی به دست می دهد. بر این اساس تاكید مقاله بر تدابیر كلی در ارزیابی، موارد ارزیابی و در نهایت ارزیابی كنندگان به مثابه سه ضلع مثلث ارزش یابی پروژه های طراحی معماری است.
 در این مقاله با تاكید بر سه مرحله اصلی در ارزش یابی، نكاتی چند در مورد ارزیابی طرح و دانشجو بررسی و در نهایت موارد و محورهایی مطرح می شود كه نقشی كلیدی در روند ارزیابی پروژه های طراحی معماری دارند. علاوه بر این، سعی می شود با دخالت دادن دیگر شاخص های علمی معتبر همچون معدل كل و میانگین نمرات دروس عملی سنجه معتبرتری برای ارزیابی نهایی دانشجو ارایه شود تا با ارزش یابی جامع و فراگیری امكان معرفی عملكرد تحصیلی دانشجو از طریق دانشنامه فارغ التحصیلی با درجه صحت بالاتری فراهم شود.