كاربرد مهندسی ارزش در كشور: ضرورت ها ، مشكلات و راهكارها

مهندسی ارزش روشی ساختارمند برای حل مشكلات و محدودیت های مدیریتی و مهندسی مطرح در پروژه هاست. در این روش با سازمان دهی كار گروه های تخصصی و نگرش نو و خلاقانه به رویكردهای اجرایی مطرح در پروژه ها، به شناسایی و حذف هزینه های غیرضروری پرداخته می شود. هزینه هایی كه نقشی در كیفیت، عملكرد و سایر مشخصات اساسی محصول/ خدمات ندارد. مقاله حاضر نتیجه پژوهشی درباره كاربرد مهندسی ارزش در كشور است. در این مقاله تلاش ما بر شناسایی ضرورت ها، موانع و مشكلات موجود در فرایند اجرای مهندسی ارزش در پروژه های عمرانی كشور متمركز شده است. هدف این مقاله بررسی امكان به كارگیری این روش در پروژه های عمرانی كشور است، به نحوی كه بتوان برخی از مشكلات و ضعف های اجرایی پروژه ها را مرتفع كرد. بدیهی است كه اجرای روش مهندسی ارزش، مشابه هر روش دیگری، نیازمند بسترهایی است. شناسایی آنها و ارایه راهكارهای اجرایی متناسب با قوانین و مقررات كشور از اهداف ثانویه این مقاله به حساب می آید.
 در این مقاله پس از مرور اجمالی مفاهیم اولیه و فرایند اجرای مهندسی ارزش، جایگاه و كاربرد آن در پروژه های عمرانی كشور تشریح و ضرورت ها، موانع اجرایی و راهكارهای به كارگیری مهندسی ارزش در كشور بررسی می شود. داده ها و مبانی اطلاعاتی این پژوهش شامل آمار و اطلاعات منتشره در خصوص عملكرد پروژه های عمرانی كشور و مصاحبه های صورت گرفته با كارشناسان و مدیران صنعت ساخت و استادان دانشگاه هاست. بر اساس نتایج حاصل، با به كارگیری مهندسی ارزش در پروژه ها ضمن افزایش اثربخشی منابع می توان از تصویب و اجرای پروژه های غیرصحیح جلوگیری كرد. روش های طراحی و اجرا را بهبود بخشید و همچنین، مشكلات و موانع حین اجرای پروژه را از طریق مهندسی ارزش حل و فصل كرد. عمده مشكلات به كارگیری مهندسی ارزش در پروژه ها عبارت است از: نبود بسترهای قانونی لازم برای اجرای مهندسی ارزش در پروژه های كشور، ضعف دانش و پذیرش مهندسی ارزش در بخش های اجرایی پروژه های كشور و نبود فرهنگ كار گروهی در پروژه ها.